Choć CV powinieneś za każdym razem przygotowywać uwzględniając konkretne stanowisko, o jakie się starasz i wymogi pracodawcy, warto przygotować sobie bazowy dokument, który będziesz mógł bez większego wysiłku modyfikować.
Zanim zaczniesz pisać CV zastanów się, czy dogodniejszy będzie dla Ciebie chronologiczny czy funkcjonalny układ informacji. CV chronologiczne spotyka się znacznie częściej – to klasyczny dokument, w którym po kolei wymieniasz kolejne miejsca pracy, a także przebyte kursy i szkolenia. To wariant przede wszystkim dla osób mających już pewne doświadczenie zawodowe i spójną, konsekwentną ścieżkę kariery. Po CV funkcjonalne sięgnij, jeśli w Twoim zatrudnieniu zdarzały się luki, masz różnorodne doświadczenie zawodowe lub dopiero zaczynasz swoją karierę. Niezależnie jednak od tego, na jaką formę CV się zdecydujesz, musisz podzielić informacje o sobie na 7 głównych sekcji.
Podaj tylko te dane osobowe, które mogą być istotne dla pracodawcy. W praktyce jest to imię i nazwisko, numer telefonu oraz adres mailowy. Warto podać także adres zamieszkania; niektórzy rekruterzy odrzucają życiorysy bez tej informacji. W żadnym wypadku nie wpisuj do CV informacji o stanie cywilnym, wieku, liczbie dzieci czy stanie zdrowia. Pamiętaj, że pracodawcy nie wolno wymagać podania takich danych.
Podaj kolejne etapy swojej edukacji, wymieniając je w odwrotnym porządku chronologicznym. Zwykle nie wpisuje się do CV szkoły średniej, jeśli masz wykształcenie wyższe. Wyjątkiem od tej reguły jest ukończenie np. dwujęzycznego liceum (świadczy o znakomitej znajomości języka) czy specjalistycznego technikum.
W tym dziale także obowiązuje odwrotna chronologia. W kolejnych wersach wymień firmy, w jakich pracowałeś oraz zajmowane stanowiska, nie zapomnij o podaniu dat rozpoczęcia i zakończenia każdej z prac. Pamiętaj, by przy każdym stanowisku opisać krótko swoje obowiązki. Dla pracodawcy ten punkt ma kluczowe znaczenie!
Wypisz wszystkie języki obce, jakimi się posługujesz, koniecznie zaznaczając poziom zaawansowania. Uwaga: nie warto koloryzować, bo prawda szybko wyjdzie na jaw w czasie rozmowy kwalifikacyjnej. Warto w tym miejscu umieścić informację o posiadanych certyfikatach. Określając poziom znajomości języka, lepiej używać form opisowych (komunikatywny, średnio zaawansowany, biegły), niż stopni B1, B2, czy C1 – nie dla każdego pracodawcy ta skala jest zrozumiała.
W tej rubryce umieść wyłącznie te kursy i szkolenia, które mogą być przydatne na stanowisku, o jakie się ubiegasz. Jeśli chcesz pracować jako księgowy, poinformuj o kursach specjalistycznych, ale pomiń szkolenie z nurkowania.
W tym miejscu podaj wszystkie dodatkowe umiejętności, ktore mogą być przydatne w przyszłej pracy. Do najczęściej spotykanych należą: prawo jazdy, obsługa komputera i znajomość programów, obsługa urządzeń biurowych.
Jeśli twoje zainteresowania nie wybiegają poza „kino” i „dobrą książkę”, zrezygnuj z tej rubryki. Nie jest obowiązkowa, a rekruter z pewnością ma dość czytania powtarzających się banałów. Z drugiej strony unikaj też umieszczania w CV informacji o hobby, jakie może się wydać pracodawcy kontrowersyjne. Lepiej jednak nie kłamać – pracodawca może na rozmowie kwalifikacyjnej nawiązać także do tych informacji.
Zadbaj o stronę wizualną: pamiętaj o konsekwentnym stosowaniu czcionek i wyróżnień – wszystkie nagłówki i daty powinny mieć taki sam format. Zwróć uwagę na literówki i interpunkcję – od takich drobnostek może zależeć bardzo wiele. Przestała natomiast obowiązywać zasada, że CV musi być czarno-białe. Warto wprowadzić nieco koloru, by urozmaicić wygląd dokumentu, zachowaj jednak umiar, o ile nie ubiegasz się o stanowisko grafika.